«Δεν έχω κάτι να ανακοινώσω για το αγροτικό πετρέλαιο». Η φράση αυτή του πρωθυπουργού στη συνέντευξη τύπου της ΔΕΘ, «πόνεσε» τον αγροτικό κόσμο της Θεσσαλίας και όλης της χώρας, καθώς είδαν τις προσδοκίες τους για σταδιακή αποκλιμάκωση του κόστους παραγωγής, άρα και βιωσιμότητα στο επάγγελμά τους να διαψεύδονται.
Το γεγονός επίσης ότι για τα έργα του Αχελώου ο πρωθυπουργός δεν ήταν «πρόχειρος» να ανακοινώσει κάποια εξέλιξη ή να εξαγγείλει κάποιες από εδώ και στο εξής κινήσεις, έκανε τους αγρότες να αισθάνονται ότι δεν αποτελούν προτεραιότητα για την κυβέρνηση
Τι έχει συμβεί όμως από τις 15 Μαΐου του 2019, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη πλατεία Ταχυδρομείου της Λάρισας, παραμονές ευρωεκλογών, είχε πει ότι επεξεργάζεται σχέδιο για την επιστροφή του ΕΦΚ, μέχρι προχθές 13 Σεπτεμβρίου του 2020, 16 μήνες μετά:
Η αλήθεια είναι πως έχει συσταθεί ομάδα εργασίας που μελετά το θέμα και τον τρόπο που θα γίνει η επιστροφή του ΕΦΚ, αλλά αυτή ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών, που τα μετρά όλα λογιστικά και όχι με την ευρύτητα ενός μέτρου που θα τονώσει και πάλι τη χαμένη ανταγωνιστικότητα του αγροτικού τομέα,
Και αν κάποια στιγμή, πιθανόν και τέλη του 2020, κάποιοι το προσδιορίζουν και αρχές του 2021, αν ο πρωθυπουργός σκοπεύει του χρόνου τέτοιο καιρό να πάει σε εκλογές, θα ανακοινώσει το μέτρο. Άλλωστε το κόστος του δεν υπερβαίνει τα 150 εκατομμύια ευρώ ετησίως.
Εκεί όμως που η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός παίρνουν χαμηλό βαθμό αξιοπιστίας, είναι στο έργο της μεταφοράς νερού από τον Αχελώου, στη θεσσαλική πεδιάδα.
Οι προσδοκίες των φορών της Θεσσαλίας έχουν διαψευστεί και αν η προηγούμενη κυβέρνηση «έθαψε» το έργο, καθώς μέχρι το 2023, αδυνατούμε να αλλάξουμε τα διαχειριστικά σχέδια στην Ε.Ε. που δεν περιλαμβάνουν και μερική μεταφορά νερού από τον Αχελώο στη θεσσαλική πεδιάδα, η τωρινή έμεινε μόνο σε ευχολόγια…
Επί της ουσίας οι κινήσεις που έπρεπε να γίνουν δηλαδή ο ορισμός συντονιστή υπουργού, η εξεύρεση στρατηγικού εταίρου για τα υδροηλεκτρικά σε Μεσοχώρα και Συκιά και η ομάδα εργασίας που σε νομικό επίπεδο θα υπερβεί τις ενστάσεις και τις αντιρρήσεις του ΣτΕ, δεν έχουν γίνει.
Πολυτέλεια χρόνου όμως δεν έχει ο θεσσαλικός κάμπος. Σε λίγα χρόνια από τώρα ο ταμιευτήρας της Λίμνης Πλαστήρα, το μοναδικό μεγάλο έργο της Θεσσαλίας που αιμοδοτεί τον Πηνειό και το θεσσαλικό κάμπο, θα έχει κορεστεί..
Η Θεσσαλία , η χώρα θα έχει χάσει την τελευταία ευκαιρία να απεξαρτηθεί από την εισαγωγή τροφίμων και ενεργειακών πόρων . Με την υδροηλεκτρική ενέργεια από τα δύο φράγματα στον Αχελώο, έναντι του εισαγόμενου φυσικού αερίου και την παραγωγή ζωοτροφών για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας (όπου εισάγουμε το 80% του κόκκινου κρέατος και το 50% του γάλακτος) που απαιτούν όμως νερό.
Να γιατί προχθές ο πρωθυπουργός απογοήτευσε όσους πιστεύουν πως με τα 32 δις ευρώ του ταμείου Ανάκαμψης (72 συνολικά μαζί με το νέο ΕΣΠΑ) παρουσιάζεται η τελευταία ευκαιρία για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας . Και πυραμίδα χωρίς βάση είναι εύθραυστη ετοιμόρροπη και διαιωνίζει το φαύλο κύκλο μιας παρασιτικής μεταπρατικής οικονομίας που παράγει μόνο ελλείμματα...
