Πρέπει να υπάρχει θέμα συνεννόησης και συντονισμού ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη.. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σταύρος Αραχωβίτης παραδέχθηκε σε πρόσφατη συνεντευξή του, αυτό που εδώ και καιρό αναδυκνείουμε πως το κόστος του πετρελαίου και ιδιαίτερα ο κόστος του ΕΦΚ είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι του κόστους παραγωγής, σε σχέση με ο κόστος άρδευσης (μόλις 15 ευρώ το στρέμμα το κόστος πετρελαίου έναντι 80 ευρώ το στρέμμα το κόστος νερού για την Ανατολική Θεσσαλία).
Κι ενώ λέει αυτά ο υπουργός ο προϊστάμενος τς Αποκεντρωμένης κ. Ντίτορας έρχεται και βάζει το περιβαλλοντικό τέλος αρδευσης των 11 ευρώ το στρέμμα, όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα, το αντίστοιχο τέλος δεν υπερβαινει το 1 ευρώ...
Βεβαια ο κ. Νίκος Ντίτορας είναι υπηρεσιακός παραγοντας και εφόον υπάρχει κοινοτική οδηγία για το νερό και χρέωση συγεκριμένη για τη λεκάνη απορροής του Πηνειού, λόγω της υπεράντλησης των υπόγειων υδατων και της κατασπαταλησης ω επιφανειακών, οφείλει να την εφαρμοσει...
Πίσω από την όλη υπόθεση φυσικά υπάρχει και ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος υποσχέθηκε πως με το πρασινο αυτό τέλος για την άρδευση θα φτιάξει μικρά και μεσαία φράγματα στη Θεσσαλία, ο οποίος ρίχνει το μπαλάκι στην περιφέρεια γιατί δεν προχώρησε -λέει-- τα έργα εξοικονόμησης νερού για άρδευση...Από την πλευρά του ο Αγοραστός τα ρίχνει στο Φάμελλο γιατί σταμάτησε τον Αχελώο, ενώ επισημαίνει πως ακόμη και το έργο της Κάρλας, αν δεν το αναλάμβανε στην πορεία η περιφέρεια δεν θα είχε ολοκληρωθει ποτέ. Παρέθεσε δε χθες στη σύσκεψη με τους προέδρους των ΤΟΕΒ Θεσσαλίας και μία σειρά από έργα αρδευσης που υλοιποίησε το τελευταίο διάστημα η περιφέρεια
Αλλά το να τιμωρείται ο Θεσσαλός αγρότης επειδή τόσα χρόνια δεν προώθησε η πολιτεία τα συλλογικά αρδευτικά έργα και να επιβραβεύεται ο αγρότης εκείνος που και φθηνό και άφθονο έχει το νερό σε άλλες περιοχές της χώρας, δύσκολα γίνεται κατανοητό.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά ή μήπως δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ και υπουργείου Περιβάλλοντος- Αποκεντρωμένης και αιρετής περιφέρειας;
Ότι και να συμβαίνει πάντως αυτός που την πληρώνει είναι ο θεσσαλός αγρότης και κατ΄επέκταση η τοπική οικονομία της Θεσσαλίας, αφού πολλοί είναι αυτοί που σκέφτονται φέτος να αφήσουν ακαλλιέργητα τα χωραφια τους, με τέτοια κοστολόγια...
Γ.Κ.
