Γιώργος Λεβεντίδης: Ο μαθητής που έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο του Bath δύο χρόνια πριν τελειώσει το σχολείο
Ο νεαρός που «έγραψε» 1.000 τεστ για να περάσει στο κορυφαίο βρετανικό πανεπιστήμιο
12.10.2025 | 13:40
Ο νεαρός που «έγραψε» 1.000 τεστ για να περάσει στο κορυφαίο βρετανικό πανεπιστήμιο – Γιατί αναβλήθηκε η φοίτησή του και ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον
Εάν το επέλεγε, ο 16χρονος μαθητής Γιώργος Λεβεντίδης θα μπορούσε να ξεκινήσει σήμερα να σπουδάζει σε ένα από τα κορυφαία βρετανικά πανεπιστήμια, το University of Bath - δηλαδή δύο χρόνια πριν τελειώσει το Λύκειο- καθώς έγινε δεκτός άνευ όρων. Προηγήθηκαν τρία χρόνια ιδιαίτερα απαιτητικών εξετάσεων, σύμφωνα με το ισχύον σύστημα της χώρας.
«Προετοιμάζομαι», «μελετώ», «προσπαθώ», είναι τα ρήματα που χρησιμοποιεί συχνότερα ο Γιώργος, μιλώντας στο protothema.gr. Αποτελεί μία εξαιρετική περίπτωση μαθητή. Σήμερα φοιτά στη Β’ λυκείου στο Ζάννειο Πρότυπο Λύκειο Πειραιά ενώ είχε αποφοιτήσει από το 7ο Γυμνάσιο Νίκαιας.
«Εκείνο που με οδήγησε εδώ, ήταν πως είχα περιέργεια. Ήθελα να διαβάζω Μαθηματικά από πολύ μικρή ηλικία, από τα 11. Στο σπίτι μας, έχουμε μία τεράστια βιβλιοθήκη με πολλά βιβλία Μαθηματικών και Φυσικής. Ο πατέρας μου είναι Μαθηματικός σε μεγάλο πανεπιστήμιο, στο ΕΚΠΑ! Μάλλον από εκεί κόλλησα το ‘μικρόβιο’ για τα Μαθηματικά..», αρχίζει να λέει ο ίδιος. Και όπως προσθέτει, «από τα 13 πήγαινα στο ΕΚΠΑ – ανεπίσημα - για να δίνω εξετάσεις και περνούσα. Είχα υψηλές επιδόσεις και μάλιστα, χωρίς να παρακολουθώ, επειδή δεν είχα χρόνο. Άλλωστε, ήταν πράγματα που ήδη ήξερα σε μεγάλο βαθμό και μπορούσα να τα γράψω».
Η διαδρομή ως το πανεπιστήμιο Bath
Η ανοδική πορεία του Γιώργου, οδήγησε τους γονείς του στο να ξεκινήσουν από νωρίς τη διαδικασία αναζήτησης πανεπιστημίου. «Έπρεπε να διαβάζω καθημερινά για τις εξετάσεις τα τελευταία τρία χρόνια. Να λύνω θέματα για δύο με τρεις ώρες την ημέρα. Παράλληλα, έπρεπε να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου στο σχολείο», σημειώνει ο μαθητής και διευκρινίζει: «Σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, για να εισαχθώ σε ένα βρετανικό πανεπιστήμιο, έπρεπε να δώσω συνολικά 18 εξετάσεις, που ήταν κάθε φορά 10-20 ασκήσεις με πανεπιστημιακή ύλη για να λυθούν σε μιάμιση ώρα. Ευτυχώς, ήξερα πολλά από αυτά, που ζητούσαν οι εξετάσεις και δεν πιέστηκα. Η ύλη ήταν τεράστια. Συνολικά, για την προετοιμασία μου αυτά τα τρία χρόνια, έγραψα πάνω από 1.000 τεστ. Επιπλέον, για την επιλογή μου έπαιξαν ρόλο και οι συστατικές επιστολές τριών καθηγητών μου, στους οποίους είμαι ευγνώμων! Στο σχολείο, αν και υπήρξε θέμα με τις απουσίες, καθώς οι ημέρες των εξετάσεων ήταν μόνο καθημερινές, οπότε τύχαιναν μέρες που έπρεπε να απουσιάζω, ευτυχώς ξεπεράστηκε με τη στήριξη του συλλόγου».
1.000 τεστ χρειάστηκε να δώσει για να περάσει στο κορυφαίο βρετανικό πανεπιστήμιο ο Γιώργος Λεβεντίδης Ο τριετής κύκλος των 18 εξετάσεων είναι προϋπόθεση για την εισαγωγή σε όλα τα βρετανικά πανεπιστήμια. Αντίστοιχες εξετάσεις, δίνουν κανονικά οι υποψήφιοι αφού τελειώσουν το σχολείο. Όπως εξηγεί ο πατέρας του, Γιάννης Λεβεντίδης, Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, «στην Αγγλία, τα παιδιά συνήθως τελειώνουν το λύκειο, πηγαίνουν στο κολλέγιο και δίνουν μόνο αυτές τις εξετάσεις επί δύο χρόνια. Ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό. Ο Γιώργος, αντίθετα, συμμετείχε σε αυτές τις εξετάσεις σε πολύ μικρή ηλικία και παράλληλα με το σχολείο, για το οποίο έπρεπε να μελετά και για όλα τα υπόλοιπα μαθήματα του σχολείου – ιστορία, νέα… όλα. Τα πηγαίνει πολύ καλά και σε αυτά, αν και στο Ζάννειο είναι όλοι άριστοι μαθητές».
Στη συνέχεια, μέσω της πλατφόρμας UCAS υποβάλλεται αίτηση σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια – έως 5 συνολικά. Η τελική απόφαση λαμβάνεται από τον υποψήφιο ανάλογα με το ποιο πανεπιστήμιο του κάνει την καλύτερη προσφορά και σε συνάρτηση με το πόσο καλό πανεπιστήμιο είναι. «Σε ορισμένα πανεπιστήμια δεν κατάφερα να γίνω δεκτός λόγω ηλικίας. Τελικά, έγινα δεκτός άνευ όρων στο πανεπιστήμιο του Bath, στο τμήμα Μαθηματικών και Φυσικής».
Ο Γιώργος Λεβαντίδης (δεξιά) με τον αδερφό του Παναγιώτη και τον πατέρα του Γιάννη
Ναι μεν, αλλά…
Η απαντητική επιστολή του University of Bath έφτασε στην οικογένεια Λεβεντίδη στις 4 Σεπτεμβρίου ενώ οι ακαδημαϊκές παραδόσεις ξεκινούσαν στις 25 του ίδιου μήνα. Αυτό σήμαινε, ότι μέσα σε διάστημα δύο περίπου εβδομάδων, θα έπρεπε να εξασφαλίσουν μία υποτροφία ύψους περίπου 50.000 ευρώ για δίδακτρα και διαμονή – πράγμα που στάθηκε αδύνατον. «Αν και μου έδωσαν αυτή τη μεγάλη ευκαιρία, δεν είναι τόσο απλό να ξεκινήσω τη φοίτησή μου εκεί, το ποσό είναι εξωπραγματικό», υπογραμμίζει ο Γιώργος και προσθέτει: «Χρειάστηκε να το αναβάλουμε μέχρι να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε. Αν εξασφαλίσω υποτροφία, θα μπορέσω να φύγω. Ωστόσο, θα με ενδιέφερε σαν πρώτη επιλογή να σπουδάσω σε ένα μεγάλο ελληνικό πανεπιστήμιο – στο ΣΕΜΦΕ του Μετσοβίου ή στο ΕΚΠΑ εάν το υπουργείο δεχόταν όμως τα αποτελέσματα των εξετάσεων, που έδωσα ήδη για να εισαχθώ στο Bath. Έχοντας λάβει αυτή την διεθνή αναγνώριση από ένα μεγάλο πανεπιστήμιο στη Μ. Βρετανία, γιατί να μην μπορώ να εισαχθώ στη χώρα μου; Άλλωστε με αυτές τις εξετάσεις που έχω επιτύχει, πολλοί μαθητές γίνονται δεκτοί σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού». «Έχουμε ήδη γράψει επιστολή στην υπουργό Παιδείας, κ.Ζαχαράκη, μήπως βρεθεί μία λύση και είμαι βέβαιος ότι θα ανταποκριθεί», επισημαίνει ο πατέρας του.
Αν και όσοι διακρίνονται σε μαθηματικές Ολυμπιάδες εξασφαλίζουν την εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο, ο Γιώργος εξηγεί γιατί δεν συμμετείχε: «Δεν έλαβα μέρος σε μαθηματικούς διαγωνισμούς ή Ολυμπιάδες, επειδή στράφηκα κατευθείαν στις εξετάσεις για τα πανεπιστήμια της Αγγλίας και δεν υπήρχε καθόλου χρόνος να προετοιμαστώ και γι’αυτές – είναι μία χρονοβόρα διαδικασία, συν τις υποχρεώσεις του σχολείου…». Σε κάθε περίπτωση, η μετάβαση στη Μ. Βρετανία δεν είναι απλή, καθώς θα προϋπέθετε μία τεράστια αλλαγή στη ζωή του: «Εκεί χρειάζομαι κηδεμόνα. Η μαμά μου εργάζεται, έχω κι ένα μικρότερο αδελφό…».
Πώς διατηρούνται οι ισορροπίες στο σχολείο
Ένας μαθητής, ο οποίος έχει ξεπεράσει προ πολλού τα ‘σχολικά βιβλία’ και ‘δαμάζει’ πανεπιστημιακά συγγράμματα, δεν βαριέται στο σχολείο; «Ναι, βαριέμαι», παραδέχεται ο Γιώργος. «Είτε διαβάζω άλλα, δικά μου βιβλία, που παίρνω μαζί μου, ανώτερα Μαθηματικά. Ή παρακολουθώ λίγο να δω τί έχουμε για το σπίτι, να έχω μία συμμετοχή», συνεχίζει. Και οι καθηγητές; «Με εκτιμούν, ειδικά των θετικών σπουδών – και μάλιστα, ύστερα από αυτό που έγινε με το Bath. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Στο μάθημα, μερικές φορές συμπληρώνω όσα λένε, μιλάμε και στο διάλειμμα. Τώρα είμαι και στον Όμιλο Μαθηματικών, όπου μας έχουν αναθέσει κάποια ομαδική εργασία».
Ζητούν άραγε βοήθεια από το Γιώργο οι συμμαθητές του; «Γενικά, όχι. Μερικές φορές μόνο, οι πιο κοντινοί μου. Περισσότερο για να μου δείξουν αυτό που έχουν κάνει και να ελέγξω αν είναι σωστό».
Η ζωή πέρα από το σχολείο
Αν και η μελέτη των Μαθηματικών είναι η ενασχόληση που προτιμά, ο Γιώργος προσπαθεί να έχει μία ολοκληρωμένη ζωή: «Κάνω προπόνηση kick boxing τρεις φορές την εβδομάδα, πηγαίνουμε για καρτ, μπόουλινγκ, παίζω μπάλα. Τα αγαπημένα μου είναι να παίζω μπιλιάρδο και πινγκ πονγκ». Όσο για φίλους; «Έχω δύο τρία άτομα που τα εμπιστεύομαι πάρα πολύ», δηλώνει. Στον ελεύθερο χρόνο του ο Γιώργος Λεβεντίδης του αρέσει να γυμνάζεται κάνοντας kick boxing
Τα σχέδια για το μέλλον
Πώς οραματίζεται το μέλλον του ο 16χρονος Γιώργος Λεβεντίδης; «Σκοπεύω να ολοκληρώσω ένα διδακτορικό σε θέματα μαθηματικής φυσικής, στο οποίο θα ασχοληθώ με θέματα αιχμής, όπως η σωστή δομή και προσομοίωση συμπεριφοράς πλάσματος σε πυρηνικούς αντιδραστήρες ή επάνω σε κβαντικούς υπολογιστές. Μετά, θα ήθελα να γίνω ερευνητής σε μία καταξιωμένη ομάδα ή σε ένα διεθνές Ινστιτούτο όπως στο CERN. Εάν καταφέρω και διακριθώ, θα μπορώ να εξελιχθώ σε Καθηγητή, που θα έχει τη δική του ερευνητική ομάδα». Τα ινδάλματά του; «Πολλοί μαθηματικοί… όπως ο Γκέοργκ Κάντορ, ο Άλμπερτ Άινσταϊν, ο Τζον Βενν, ο Ελί Καρτάν…», αναφέρει.
Τι λέει για το Γιώργο Λεβεντίδη στο protothema.gr ο διευθυντής του
Ως ένα μαθητή «εσωστρεφή, χαμηλών τόνων, εξαιρετικό στις σχολικές επιδόσεις, που προτιμά να περνά απαρατήρητος», περιγράφει τον Γιώργο Λεβεντίδη στο protothema.gr ο διευθυντής του Ζάννειου Πρότυπου Λυκείου, Δρ Γιώργος Καπετανάκης.«Έχει ιδιαίτερη κλίση στα Μαθηματικά αλλά και στα υπόλοιπα μαθήματα, δεν πάει πίσω», συνεχίζει.
Με αφορμή την επιστολή του βρετανικού πανεπιστημίου Bath, στην οποία ο νεαρός μαθητής γίνεται δεκτός ‘άνευ όρων’ από τώρα, ο δρ Καπετανάκης σχολιάζει: «Στην Αγγλία, εξαιρετικές περιπτώσεις μαθητών όπως ο συγκεκριμένος, μπορούν να εγγραφούν στο πανεπιστήμιο, χωρίς να φοιτήσουν στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, δηλαδή να αποκτήσουν πανεπιστημιακό τίτλο χωρίς απολυτήριο. Οι γονείς, φυσικά, πρέπει να τα ‘ζυγίσουν’ όλα αυτά και να αποφασίσουν τι είναι καλύτερο για το παιδί τους».
Σχετικά με το σχολείο
Το Ζάννειο Πρότυπο Λύκειο Πειραιά βρίσκεται στην είσοδο του Πειραιά, στην προέκταση του Δημοτικού Θεάτρου. Είναι το μοναδικό κτίσμα ανάμεσα σε εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά κτήρια και συνεργεία αυτοκινήτων. «Ούτε η οπτική ίνα δεν φτάνει ως εδώ, καθώς δεν υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον», θα πει ο διευθυντής, Δρ Γιώργος Καπετανάκης, προσθέτοντας πως «το σχολείο αριθμεί 324 μαθητές – 27άρια τμήματα, τέσσερα ανά τάξη».
Αναφορικά με τη διαδρομή του ιδρύματος, τις προκλήσεις της καθημερινότητας και τη σημασία της αριστείας, ο διευθυντής εξηγεί: «Το Ζάννειο σχολείο ήρθε ως συνέχεια του ορφανοτροφείου – η πρώτη του λειτουργία ήταν να βρει δουλειά στα ορφανά που φιλοξενούνταν εδώ. Σιγά σιγά εξελίχθηκε και σήμερα λειτουργούμε ως Πρότυπο Λύκειο, με αξιολογημένο προσωπικό και καθηγητές με ειδικά προσόντα. Νομίζω ότι κάτι έχουμε καταφέρει εδώ στην τοπική κοινωνία».
Παρά τις δυσκολίες, το Ζάννειο συνεχίζει να προσελκύει μαθητές από όλη την Αττική. «Όλη η Β΄ Πειραιά έρχεται εδώ, ενώ πλέον η Περιφέρεια βάζει λεωφορεία για τα Πρότυπα, οπότε έχουμε παιδιά ακόμη κι από τη Γλυφάδα, από παντού», λέει ο κ. Καπετανάκης.
Η αριστεία ως καθημερινή προσπάθεια
«Η αριστεία δεν είναι τίτλος, είναι στάση ζωής. Δεν είναι πολυτέλεια αλλά υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας», επισημαίνει ο διευθυντής, για να προσθέσει: «Παιδιά όπως ο μαθητής Λεβεντίδης, με ιδιαίτερη κλίση στα μαθηματικά, μπορούν με τη σωστή ενθάρρυνση και καθοδήγηση να ‘απογειωθούν’. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, με τα μέσα που διαθέτουμε», καταλήγει.