Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο ethnos.gr, αν και το νομοσχέδιο αναφέρει ότι οι αλλαγές, για παράδειγμα στη διεύρυνση του ωραρίου εργασίας ή στο θέμα της κατάτμησης του χρόνου αδείας, θα γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου, ωστόσο, στην πράξη αυτό πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει, διότι στην ουσία ο εργαζόμενος δεν έχει δυνατότητες διαπραγμάτευσης. Αν αρνηθεί, πιθανότατα θα μπει στην υπό αποχώρηση από την εργασία λίστα.
Παράλληλα, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης του ΑΠΘ, υπογραμμίζει ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι 13 ώρες εργασίας να γίνουν καθεστώς σε κάποιους τομείς εργασίας, όπως, για παράδειγμα, στον τουριστικό τομέα.
«Οι αλλαγές που φέρνει το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι σαφείς και είναι ξεκάθαρο ότι αυτά που ορίζει, εξυπηρετούν τις ανάγκες των επιχειρήσεων υπό το μανδύα, υπό την πρόφαση ότι επιχειρεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους. Το πιο ύπουλο πίσω απ- όλα και αυτό που δεν φαίνεται είναι ότι ο εργαζόμενος δεν έχει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης. Το νομοσχέδιο λέει ότι οι αλλαγές θα γίνονται με τη συναίνεση του εργαζόμενου. Όμως, οι εργαζόμενοι μπορούν να αρνηθούν σε αυτό που θα τους ζητήσει ο εργοδότης; Προφανώς και όχι, διότι, αν το κάνει κάποιος εργαζόμενος, πιθανότατα θα μπει στη λίστα των υπό αποχώρηση ατόμων», λέει στο ethnos.gr ο κ. Στεργίου.
Το σκληρότερο καθεστώς εργασίας στην ιστορία το 13ωρο
Κατά τον ίδιο, μπορεί το νέο εργασιακό νομοσχέδιο να αναφέρει ότι η υποχρεωτική εργασία στον ίδιο εργοδότη πρέπει να σταματάει στην 9η ώρα, δηλαδή στο όριο της υπερεργασίας και οποιαδήποτε επέκταση της εργασίας μέχρι το 13ωρο θα πρέπει να προϋποθέτει τη ρητή συμφωνία του εργαζόμενου, ωστόσο, ο τελευταίος, ακόμα και αν δεν συμφωνεί, θα αναγκαστεί να συναινέσει, διότι θα λειτουργεί υπό το καθεστώς της οικονομικής βίας και υπό τη δαμόκλειο σπάθη της επαπειλούμενης ανεργίας.
«Το 13ωρο εργασίας στον ίδιο εργοδότη είναι πολύ υπερβολικό και πάρα πολύ σκληρό. Ποτέ στην ιστορία δεν δούλεψε κάποιος πάνω από 9ωρο στον ίδιο εργοδότη. Με τον τελευταίο εργασιακό νόμο πίστευα ότι φτάσαμε στο ανώτατο όριο ευελιξίας στην αγορά εργασίας, αλλά, δυστυχώς, πάντοτε υπάρχει κάτι περισσότερο και κάτι χειρότερο.
Λέει το νομοσχέδιο ότι θα σεβαστεί τις ώρες ανάπαυσης. Όμως, αν κάποιος μένει, για παράδειγμα, στην Αθήνα και χρειάζεται μία ώρα για να φτάσει στο χώρο εργασίας του και μία ώρα για να επιστρέψει στο σπίτι του και δουλέψει 13 ώρες, για ποιες προβλεπόμενες ώρες ανάπαυσης μιλάμε; Αν είναι οδηγός νταλίκας και εργαστεί 13 ώρες, από την κούραση εξαιτίας της υπερεργασίας είναι πολύ πιθανό να σκοτώσει ανθρώπους. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να κάνει σοβαρά λάθη σε βάρος της ανθρώπινης υγείας ένας νοσηλευτής», τονίζει ο καθηγητής του ΑΠΘ.
Καθεστώς το 13ωρο στον τουριστικό τομέα
Ο κ. Στεργίου εκφράζει, παράλληλα, τη δυσοίωνη εκτίμηση ότι η 13ωρη εργασία θα γίνει καθεστώς στον τουριστικό τομέα, ιδίως στις εποχιακές εργασίες στο συγκεκριμένο κλάδο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
«Η 13ωρη εργασία δεν πιστεύω ότι θα εφαρμοστεί σε όλους τους τομείς, αλλά κυρίως σε αυτούς που τη χρειάζονται οι εργοδότες, όπως, για παράδειγμα, στον τουριστικό κλάδο. Φοβάμαι ότι ιδίως στις εποχιακές εργασίες στον τουρισμό το 13ωρο θα γίνει καθεστώς. Ταυτόχρονα η αμοιβή θα είναι πολύ χαμηλή.
Αυτή η κατά 20% προσαύξηση στην αποζημίωση του εργαζόμενου θα έρχεται πολύ φτηνά στους εργοδότες και σίγουρα πολύ φτηνότερα σε σχέση με το να προσλάβουν άλλους εργαζόμενους, προκειμένου να καλύψουν τις επιπλέον ώρες εργασίας. Σήμερα βλέπουμε ότι στον τουριστικό κλάδο υπάρχει δυσκολία για τις επιχειρήσεις να βρουν εργαζόμενους. Έτσι, οι εργοδότες θα εκμεταλλευτούν το 13ωρο, ώστε να χρησιμοποιήσουν τους εργαζόμενους που έχουν και να μην χρειάζεται να βρουν καινούργιους», σημειώνει ο κ. Στεργίου.
«Το πλασάρουν πολύ… γλυκά»
Τέλος, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης του ΑΠΘ αναφέρει ότι η κυβέρνηση πλασάρει πολύ… γλυκά το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, ώστε να φαίνεται ότι εξυπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων.
«Λένε, για παράδειγμα, ότι από σεβασμό στους γονείς εφαρμόζουν την εργασία τεσσάρων ωρών την εβδομάδα, ώστε να μπορούν να βρίσκονται με τα παιδιά τους την πέμπτη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας. Ωστόσο, αυτό το μέτρο δεν ενδιαφέρει πάνω από το 5% των εργαζόμενων γονέων», σημειώνει ο κ. Στεργίου.
Πηγή: ethnos.gr