Ευρωπαϊκή Εισαγγελία: Ερευνα για απάτη 2,5 δισ. ευρώ σε κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης

Κεραυνός από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Οχι δεν αναφερόμαστε στη Λάουρα Κοβέση και τη δήλωση ότι στην Ελλάδα δημιουργείται κουλτούρα ατιμωρησίας, αλλά στις έρευνες για τη διάθεση 2,5 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης από το οποίο  μόλις 10 εταιρείες στην Ελλάδα φέρεται να καρπώθηκαν 2,5 δισ.ευρώ, κερδίζοντας δημόσιους διαγωνισμούς, μέσω διαδικασιών που ελέγχονται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.

Την είδηση δημοσιεύει το Politico το οποίο σε δημοσίευμά του υποστηρίζει ότι οι ευρωπαϊκές αρχές ερευνούν καταγγελίες για απάτη που συνδέονται με τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκαν κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε μόλις 10 εταιρείες στην Ελλάδα. Στο στόχαστρο βρίσκονται τρεις εταιρείες τηλεπικοινωνιών,  πέντε εταιρείες πληροφορικής και λογισμικού  και δύο εταιρείες συμβούλων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα γραφεία των παραπάνω εταιρειών δέχτηκαν έφοδο από ερευνητές της ελληνικής επιτροπής ανταγωνισμού τον περασμένο μήνα, ενώ η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία  (EPPO) επιβεβαίωσε ότι έχει επίσης ξεκινήσει έρευνα.

Η ελληνική έρευνα επικεντρώνεται σε διαδικασίες δημόσιων διαγωνισμών όπου εταιρείες φέρεται να συμπράττουν για να αποφύγουν περισσότερες από μία από αυτές να ανταγωνίζονται για την ίδια σύμβαση – περιορίζοντας τον αριθμό των εταιρειών που επωφελήθηκαν. Με έργα ύψους 35,95 δισεκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα είναι ένας από τους κύριους δικαιούχους του ταμείου, γνωστό ως Διευκόλυνση Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF).

Μέχρι σήμερα, περίπου 600 ψηφιακά έργα αξίας άνω των 2,5 δισ. ευρώ έχουν δημοπρατηθεί και συναφθεί συμβάσεις, σύμφωνα με στοιχεία του Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου Δημοσίων Συμβάσεων. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού διερευνούν πώς κατακυρώθηκαν αυτά τα έργα.

Σε ανακοίνωσή της, η επιτροπή ανταγωνισμού της Ελλάδας ανέφερε ότι εξετάζει εάν υπάρχει παραβίαση της συνθήκης της Ε.Ε. που «απαγορεύει αντιανταγωνιστικές συμφωνίες και αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων που εμποδίζουν, περιορίζουν ή νοθεύουν τον ανταγωνισμό, μονομερείς πρακτικές που συνιστούν πρόσκληση για συμπαιγνία ή μελλοντική ανακοινώσεις τιμών σε ανταγωνιστές και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης».