Όταν ο Πλαστήρας άνοιγε τα υπόστεγα των πολεμικών αεροσκαφών για να αποθηκεύσει σιτηρά!

Επειδή οι έμποροι το τελευταίο διάστημα εκμεταλλευόπμενοι την έλλειψη ρευστότητας στους αγρότες-ακόμη να ανοίξει το ΟΣΔΕ ΄ωστε να δοθεί επιτέλους η επιστροφή ΕΦΚ πετρελαίου- πιέζουν για να αγοράσουν σε χαμηλές τιμές τα στάρια στα αλώνια...

 Επειδή η ίδια ιστορία θα επαναληφθεί φέτος και στα αμύγδαλα που παραμένουν απούλητα στις αποθήκες των παραγωγών..

 Αξίζει να ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία της χώρας και να θυμηθούμε τι σημαίνει κρατική παρέμβαση προς όφεκλος των παραγωγικών τάξεων της χώρας.

Όταν ο Πλαστήρας έσωζε τη χώρα από τη χρεοκοπία…
Και άνοιγε τα υπόστεγα των πολεμικών αεροσκαφών για να αποθηκεύσει σιτηρά!

Ο Πλαστήρας όταν αναλαμβάνει πρωθυπουργός με την ΕΠΕΚ το Μάρτη του 1950  λαμβάνει μέτρα για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας με έργα υποδομής, εθνικοποιήσεις, κοινωνικές παροχές, διανομή γης στους ακτήμονες και ψήφο στις γυναίκες. Λαμβάνει επίσης μέτρα, που στόχευαν στην άμβλυνση των συνεπειών του Εμφυλίου, περιορίζοντας τις διώξεις των Αριστερών.

Μάλιστα το καλοκαίρι του 1950 υπήρχε υπερπαραγωγή σιτηρών και οι αγρότες θα πουλούσαν «κοψοχρονιά» τη σοδειά τους , για τούτο ο Πλαστήρας άνοιξε τα υπόστεγα της Πολεμικής αεροπορίας και αποθήκευσε τα σιτηρά, ώστε να μπορέσει η χώρα να τα πουλήσει την επόμενη χρονιά σε τιμές συμφέρουσες στις διεθνείς αγορές! Τούτη την εποχή είναι ζητούμενο βέβαια η διατροφική και η ενεργειακή αυτάρκεια, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται…
Αλλά ήταν και αυτός που μαζί με έναν άλλο εμπνευσμένο Θεσσαλό πολιτικό έσωσαν ξανά τη χώρα από τη χρεοκοπία μετά τον Εμφύλιο, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Βολιώτη πολιτικού και ευπατρίδη Γιώργου Καρτάλη ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών το 1950 και υπουργός Συντονισμού το 1951-1952 στην κυβέρνηση Πλαστήρα εφάρμοσε με απόλυτη επιτυχία το πρώτο σταθεροποιητικό πρόγραμμα που έβγαλε την ελληνική οικονομία από το χάος στο οποίο την είχαν βυθίσει οι καταστροφές της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια ο πληθωρισμός έπεσε από το 14,5% στο 0,6%, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών από 287 εκατ. δολάρια σε 53 και το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 1.313 εκατ. δραχμές σε 161 (χωρίς λογιστικά τρικ και κρυφά ελλείμματα).

Επιδόσεις θαυμαστές που επιτεύχθηκαν βέβαια με σκληρά μέτρα, αφού ο Καρτάλης πάγωσε μισθούς, απέλυσε υπεράριθμους υπαλλήλους που είχαν διοριστεί με μόνο πιστοποιητικό την «εθνικοφροσύνη», αλλά και με φορολόγηση των πλουσίων της εποχής, με πιστωτικό κλοιό στους μεγαλοβιομηχάνους που λεηλατούσαν το Σχέδιο Μάρσαλ, δανειοδοτούμενοι φθηνά από τις κρατικές τράπεζες, οι οποίο έκρυβαν την παραγωγή τους για να την πουλήσουν σε υψηλότερες τιμές (μαυραγοριτισμός και κερδοσκοπία που τη συναντούμε και στις μέρες μας, με τρόφιμα και ενέργεια). Τα μέτρα αυτά βέβαια έσωσαν τη χώρα αλλά δεν έσωσαν την κυβέρνηση Πλαστήρα, που έχασε τις εκλογές ως γνωστόν από τον Παπάγο... Μάλιστα ο στρατηγός Πλαστήρας κάποια στιγμή βλέποντας την αντιδημοφιλία των μέτρων του είπε: "Γίωργη έτσι όπως πάμε σε λίγο δεν θα βρούμε στην κάλπη, ούτε την ψήφο μας.." Και ο Καρτάλης του απάντησε "πρόεδρε αν δεν πάρουμε αυτά τα μέτρα , δεν σώζεται η χώρα από την καταστροφή...". Και ο Πλαστήρας προς τιμήν του τότε του είπε: "Αν είναι να σωθεί η χώρα μη σώσουμε και πάρουμε καμία ψήφο" όπερ και εγένετο....