Γιατί εκτός από ενεργειακή φτώχεια υπάρχει κίνδυνος και για διατροφική κρίση στη χώρα

Του Γιάννη Κολλάτου

 Ο επερχόμενος χειμώνας δεν θα είναι δύσκολος  μόνο ενεργειακά αλλά και για θέματα διατροφικής αυτάρκειας για τους Έλληνες πολίτες, καθώς έχουμε παραίτηση αγροτών και κτηνοτρόφων σε όλη την Ευρώπη από την πρωτογενή παραγωγή, λόγω της τεράστιας αύξησης του κόστους παραγωγής η οποία δεν συνδυάζεται με αντίστοιχη αύξηση στις τιμές των προϊόντων. Ήδη ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Γεωργαντάς βλέποντας την εικόνα κτηνοτρόφοι να σφάζουν θηλυκά ζώα, ή ακόμη και ολόκληρα κοπάδια, παραδέχτηκε  από το βήμα της ΔΕΘ προ δεκαημέρου ότι «μπορεί να μην πούμε το ψωμί, ψωμάκι, καθώς έστω και πιο ακριβό θα το προμηθευτούμε, αλλά είναι πιθανό να πούμε το κρέας, κρεατάκι»

Η εκρηκτική αύξηση της τιμής των λιπασμάτων αλλά και η έλλειψή τους ενόψει των επερχόμενων σπορών για τις χειμερινές καλλιέργειες σε συνδυασμό με τα κόστη σε ενέργεια, καύσιμα, θέτουν σε αμφιβολία τη διατήρηση της εγχώριας αγροτικής παραγωγής σε επίπεδα ικανά να συντηρήσουν την εγχώρια ζήτηση σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, όπως το ψωμί, το γάλα και το κρέας.
Και μπορεί να είναι η εύκολη απάντηση θα αυξήσουμε τις εισαγωγές, όμως έρχεται να μας προσγειώσει η Έκθεση του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, καθώς αναφέρει :  «Λιγότερο ενθαρρυντική είναι η εικόνα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το έλλειμμα του οποίου διευρύνθηκε κατά το δεύτερο τρίμηνο στα 10,8 δις έναντι 7,4 δις πέρυσι.»
Και η διεύρυνση της ψαλίδας στο εμπορικό ισοζύγιο είναι το ένα πρόβλημα. Το άλλο έχει να κάνει με το γεγονός πως όσο καθυστερούν να ληφθούν δραστικές αποφάσεις στήριξης  για τη διατήρηση της εγχώριας πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα, τόσο η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη, Η Ελλάδα στη χρονιά της ενεργειακής κρίσης, που συνδυάστηκε και με την έλλειψη εργατικών χεριών, χάνει πάγιο κεφάλαιο σε αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, όπως συνέβη και με τη βιομηχανία στις αρχές της οικονομικής ύφεσης με την επιβολή των μνημονίων προ 12ετίας.

Οι κτηνοτρόφοι που σφάζουν τα κοπάδια τους , δύσκολα παραμένουν στο επάγγελμα, καθώς απαιτεί κόπο και χρόνο η επανάκτηση ζωικού κεφαλαίου. Οι αγρότες που ξεριζώνουν τα δέντρα τους επειδή φέτος οι τιμές στα φρούτα έκαναν βουτιά και τα κόστη εκτοξεύτηκαν , θα τους πάρει τουλάχιστο  μια πενταετία, αν το μετανιώσουν και θελήσουν να παραμείνουν στην πρωτογενή παραγωγή για να ξαναβάλουν δέντρα και αυτά να αρχίσουν να αποδίδουν. Οι αγρότες ετήσιων καλλιεργειών (βαμβάκι, καλαμπόκι, σιτάρι κ.α.), που δεν θα βρούν λίπασμα φέτος και δεν έχουν ρευστότητα ούτε για το πετρέλαιο για να οργώσουν τα χωράφια τους, είναι ευεπίφοροι στο να τα νοικιάσουν σε μεγάλους ενεργειακούς ομίλους που θέλουν να κατασκευάσουν μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα, προσφέροντας στο θεσσαλικό κάμπο ενοίκια 200 και 250 ευρώ το στρέμμα.
 Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και μέρα με τη μέρα η κατάσταση χειροτερεύει, ακόμη και αυτή η ισχνή παρέμβαση των 60 εκατομμυρίων ευρώ στους αγρότες για προμήθεια  λιπασμάτων και 89 εκατομμυρίων ευρώ  στους κτηνοτρόφους για αγορά ζωοτροφών, πάει για το Δεκέμβρη, ενώ ακόμη και η ΚΥΑ που θα ρυθμίζει  την εγχώρια αγορά λιπασμάτων καθυστερεί χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα οι ελλείψεις να είναι ήδη ορατές.

 Είχαμε αναφέρει και πέρυσι το φθινόπωρο όταν τότε είχε καθυστερήσει η κυβέρνηση να ανακοινώσει τη μείωση στη ρήτρα αναπροσαρμογής στο αγροτικό ρεύμα, με αποτέλεσμα να μείνουν χωράφια ακαλλιέργητα,  πως η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων και οικονομικής στήριξης στο ευαίσθητο αγροτικό τομέα, έχει δυσμενείς επιπτώσεις. Φαίνεται ότι το δυσλειτουργικό και γραφειοκρατικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ότι κινδυνεύει με διάλυση η παραγωγική βάση της χώρας και παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες είναι έκτακτες λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, δεν λαμβάνονται έκτακτα μέτρα, αλλά πολύ καθυστερημένα και ελλιπή. Αν για παράδειγμα γινόταν τώρα η εκταμίευση για τις ζωοτροφές που ολοκληρώθηκε η συγκομιδή του καλαμποκιού, οι κτηνοτρόφοι θα είχαν κάποια μικρή ρευστότητα να το προμηθευτούν απευθείας από τον αγρότη και όχι από τον έμπορο και συμφωνία θα ήταν «win-win» , επωφελής δηλαδή και για τους δύο…
Τώρα ο αγρότης θα δώσει στα 30 με 32 λεπτά το καλαμπόκι στον έμπορο, ενώ ο κτηνοτρόφος  θα μπορούσε να του το αγοράσει στα 35 και ο έμπορος θα του το πουλήσει το χειμώνα στα 40 με 42 λεπτά το κιλό, όπως συνέβη και πέρυσι…

¨Όλα αυτά σε συνδυασμό με την απουσία σοβαρών έργων υποδομής ιδιαίτερα στο θεσσαλικό κάμπο άρδευσης και αντιπλημμυρικής θωράκισης, άρα ανάπτυξης και προστασίας της αγροτικής παραγωγής, οδηγούν στην εγκατάλειψη και την απαξίωση του πιο εύφορου κάμπου της χώρας. Είχαν προηγηθεί μια σειρά από στρατηγικά λάθη, όπως το κλείσιμο της βιομηχανία λιπασμάτων στην Καβάλα και στη συνέχεια των εργοστασίων Ζάχαρης, βιομηχανιών στρατηγικής σημασίας για την εγχώρια παραγωγική βάση της χώρας και έτσι άρχισε να «ξηλώνεται το πουλόβερ»…
Τέλος μη λησμονούμε ότι χωρίς εγχώρια αγροκτηνοτροφική παραγωγή δεν μπορεί να στηριχτεί ούτε η «βαριά βιομηχανία της χώρας», ο τουρισμός, ενώ και η μεταφορά διατροφικών προϊόντων από άλλες χώρες και άλλες ηπείρους πέρα από το τεράστιο μεταφορικό κόστος θα αρχίσει να έχει και άλλες οικονομικές επιπτώσεις όπως τις ρήτρες για το αποτύπωμα του άνθρακα, που δίνουν και άλλη προστιθέμενη αξία στο εγχώριο τουριστικό προϊόν (όταν ο τουρίστας καταναλώνει τα ντόπια τρόφιμα).
 Εννοείται δε πως χωρίς εγχώριο γάλα, ούτε τη φέτα θα μπορούμε να στηρίξουμε ως προϊόν ΠΟΠ, ούτε το ελληνικό γιαούρτι, τα σήματα κατατεθέντα της ελληνικής διατροφικής πρότασης παγκοσμίως…
Συμπερασματικά έρχεται εκτός από ενεργειακή φτώχεια και ..πείνα στους αστικούς πληθυσμούς της χώρας, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.