Στο δάσος Δασοχωρίου

Με ποδήλατο προς τα βόρεια του Δήμου ο περίπατός μου. Στον τοίχο που είναι γεμάτος συνθήματα και υπογραφές ένα αναρριχητικό φυτό δείχνει τη λύση. Μπροστά στο κλειστό γήπεδο Αλκαζάρ μια παρέα προπονείται στις ρακέτες. Τροφή για τα μάτια το σκηνικό στον Πηνειό Β΄. Ακολουθώ τον δρόμο προς τη Θεραπευτική Κοινότητα Έξοδος. "Τα χρώματα της φύσης" γράφει επιγραφή που τοποθέτησαν τα μέλη της Κοινότητας στην άκρη του δρόμου. Αυτή την περίοδο είναι πλούσια. Ανεβαίνω στο ανάχωμα. Στο βάθος δεξιά μου η δυτική πλευρά του Άλσους. Γεμάτη ανθισμένα γαιδουράγκαθα η δεξιά πλευρά της διαδρομής μου. Το Το γαϊδουράγκαθο ή αλλιώς Milk thistle είναι ένα πολύ θεραπευτικό βότανο. Ιδανικό για το συκώτι, αλλά χρήσιμο και για πολλές άλλες παθήσεις. Κατευθύνομαι προς το Δασοχώρι. Μπροστά μου προπορεύεται ένα φορτηγό μελισσοκόμου για μεταφορά των κυψελών. Για τους επόμενους τέσσερις μήνες θα βρίσκονται στους δρόμους. Οδός μαραθωνοδρόμων, ονομάστηκε ο χωματόδρομος στον οποίο αθλούνται καθημερινά δρομείς μεγάλων αποστάσεων. Στο βάθος δεξιά μου τα σιλό του πρώην εργοστασίου ζάχαρης. Πιο πίσω, αχνοφαίνεται ο Κίσσαβος. Εντυπωσιακή η διάταξη των δέντρων σε ένα χωράφι δίπλα μου. Ανάμεσά τους πολλά ανθισμένα αγριολούλουδα. Έχω φτάσει στο ύψος του Δασοχωρίου, δημοτικού διαμερίσματος του Δήμου Λαρισαίων. Αριστερά μου το κοιμητήριο, δεξιά μου ένα κατηφορικό μονοπάτι οδηγεί στο δάσος Δασοχωρίου. Πρόκειται για ένα από τα τέσσερα άγνωστα και αναξιοποίητα δάση του Δήμου δίπλα στον ποταμό Πηνειό (Τερψιθέα, Κιόσκι και Αμυγδαλέα). Ανάμεσα σε καραγάτσια, λεύκες, αγριοδαμασκηνιές και κουτσουπιές προβάλλουν πολλά ξέφωτα, κατάλληλα για παιχνίδι. Ο χωματόδρομος στο δάσος διακλαδώνεται σε άλλους μικρότερους. Ακολουθώ τον αριστερό που με οδηγεί στον Πηνειό. Λίγο πιο αριστερά, ένας χωματόδρομος καταλήγει σε μια ράμπα που τους θερινούς μήνες, που τα νερά είναι πιο χαμηλά, ενώνει την περιοχή με τους κατοίκους του Κουλουρίου, που καλλιεργούν στην απέναντι όχθη του ποταμιού. Με τη βοήθεια ενός φίλου μπορώ να δω την μεγάλη έκταση του δάσους και να προσανατολιστώ με ευκολία. Αριστερά μου βλέπω μια απλωσιά ανάμεσα σε αγριοφτελιές που, αν έκοβαν τα χόρτα, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εξαιρετικό χώρο για πικ-νικ. Μια τελευταία ματιά στον χρωματισμένο αλλιώς τώρα Πηνειό, πριν την επιστροφή.