Η ΚΡΑΥΓΗ....

Τα κτιρια της Γεωργικης Σχολης μιλουν απο μονα τους. .Δηλωνουν τη φθορά , το αχθος των χρονων, την εγκατάλειψη, το σαράκι που τυλίγεται σαν κισσός.. Η κραυγή είναι η Ιστορία που ειναι παρούσα , ο προβολέας του ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ , οι μερες ακμης που απολιθωθηκαν , ο αργος θανατος και η ευαισθησία μας που πληγώνεται..

Η κραυγή ειναι η ύστατη λυση και την ακουσαμε οταν βρεθηκαμε με τη βοηθεια της Αντιδημαρχιας Πολιτισμου στο προγραμμα στηριξης ανθρωπων του πολιτισμου και γυρισαμε το ρολοι του χρονου πισω..Ενα μοναδικο αρχιτεκτονικο συγκροτημα ενος αιωνα και περισσότερο που απο το 1993 κηρύχτηκε ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ απο το ΥΠΟΥΡΓΕΊΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ εγιναν λιγες επεμβασεις και μετα τιποτα..Πριν μια εβδομάδα κόντεψε να καει ,ασυνειδητος αγροτης εκαψε καλαμιες κατέκαψε 60 στρέμματα της Σχολης κι αν δεν υπήρχαν οι ευαισθητοι υπάλληλοι να ειδοποιήσουν την Πυροσβεστική θα ειχαμε χειροτερα...

Καμμία ανακριση καμμια σύλληψη.. Τι χωρα τι γραφειοκρατια τι αδιαφορία.. Το μελλον σκοτεινό κι ας μην ξεχνάμε πανω απο τα ερείπια του πολιτισμου περπατούν ΑΡΧΑΙΟΦΥΛΑΚΕΣ..