Θεσσαλοί κτηνίατροι: «Πλήρης η αποτυχία στη διαχείριση της ευλογιάς- Αναγκαία η ενιαία εμβολιαστική στρατηγική»

Για πλήρη αποτυχία στη διαχείριση της ευλογιάς, κάνουν λόγο οι Θεσσαλοί Κτηνίατροι στην απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Παραρτήματος Θεσσαλίας του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, υπογραμμίζοντας ότι είναι αναγκαία η ενιαία εμβολιαστική στρατηγική. Την ίδια στιγμή, η Συνέλευση των κτηνιάτρων επιρρίπτει ευθύνες στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης που έχει αφήσει «γυμνές» από προσωπικό της δημόσιες κτηνιατρικές υπηρεσίες. Οι Κτηνίατροι καταθέτουν τις προτάσεις τους ώστε να σταματήσει η ευλογιά να εξαπλώνεται και να θανατώνονται χιλιάδες ζώα, τονίζοντας ότι η προστασία του ζωικού κεφαλαίου είναι υπόθεση όλων.

Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης

“Το πρόβλημα της ευλογιάς των αιγοπροβάτων είναι πολυσύνθετο. Πέρα από το καθαρά κτηνιατρικό κομμάτι, έχει φύση ξεκάθαρα οικονομική αλλά και κοινωνική. Όσον αφορά την κτηνιατρική τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Τα πρωτόκολλα αντιμετώπισης της νόσου είναι γνωστά:
-Εκρίζωση, που περιλαμβάνει την πλήρη εφαρμογή μέτρων βιοασφάλειας σε συνδυασμό με την τήρηση υγειονομικών μέτρων και εφόσον όλα αποτύχουν
-ΕμβολΙασμός με συγκεκριμένη και ενιαία εμβολιαστική στρατηγική
Τα εργαλεία είναι συγκεκριμένα, όπως καθορισμένες είναι και οι φάσεις της επιζωοτίας στις οποίες βρισκόμαστε, σύμφωνα με την επιδημιολογική μελέτη.
Θα ήταν λοιπόν αυτονόητα μονόδρομος η εφαρμογή του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου (με τις όποιες αδυναμίες όπως για παράδειγμα έλλειψη αποτελεσματικού ή εγκεκριμένου εμβολίου), αν δεν υπήρχε συγκεκριμένο πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η χώρα. Και αυτό δεν είναι άλλο, από το καθεστώς της ελεύθερης από ευλογιά χώρας, που επιτρέπει την απρόσκοπτη εξαγωγή ζωικών προϊόντων (ανάμεσα τους και προϊόντα ΠΟΠ όπως η φέτα) από τη χώρα μας.

Έτσι λοιπόν μπαίνει στην εξίσωση της εφαρμογής του πρωτοκόλλου και ο οικονομικός παράγοντας. Η εφαρμογή μέτρων έχει οικονομικές συνέπειες. Αυτές θα πρέπει να μπουν στο ζύγι. Και υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η πολιτεία. Το πρόβλημα ξεφεύγει συνεπώς από το καθαρά επιστημονικό – κτηνιατρικό κομμάτι και αποκτά οικονομική διάσταση. Και είναι ακριβώς οικονομικές οι αιτίες για τις οποίες δείχνει να έχει αποτύχει μέχρι στιγμής.

ΔΙαχειρΙστΙκά λάθη όπως:
– Ελλιπής και καθυστερημένη οικονομική στήριξη των κτηνοτρόφων των οποίων το κοπάδι θανατώνεται.
– Μη έγκαιρη και ελλιπής αποζημίωση στο κομμάτι των ζωοτροφών.
– Απουσία μέριμνας και οικονομικής ενίσχυσης για αγορά απολυμαντικών.
– Ελλιπής χρηματοδότηση εργαστηρίων για επιδημιολογική έρευνα.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με χρονιές παθογένειες που καθιστούν έναν κρατικό μηχανισμό ανεπαρκή όπως είναι:
– η διαχρονική υποστελέχωση των υπηρεσιών του Δημοσίου σε κτηνιατρικό προσωπικό
– νόμοι που επιδέχονται μίας πιο ελαστικής – χαλαρής ερμηνείας με αποτέλεσμα να εφαρμόζονται μερικώς ή και καθόλου σε ορισμένες περιπτώσεις

– ελλιπέστατοι ή και ενδεχομένως ανύπαρκτοι έλεγχοι από κάθε βασικό αρμόδιο φορέα. (Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει τιμωρηθεί κανένας από τους υπεύθυνους για την εισαγωγή και διασπορά της νόσου, είτε έμπορος είτε κτηνοτρόφος, ενώ αποτελεί κοινό μυστικό η εισαγωγή παράνομων εμβολίων που ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια επιδημιολογικής μελέτης και εκρίζωσης της νόσου).

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την κοινωνική τάση του ατομικισμού και της έλλειψης αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης που δυστυχώς επικρατεί (να σώσω εγώ το κοπάδι μου και ας καταστραφεί όλο το υπόλοιπο χωριό) συνθέτουν το μωσαϊκό της σημερινής κατάστασης.

Έχουμε φτάσει δυστυχώς σε κομβικό σημείο αποφάσεων για το μέλλον σχετικά με το:
– Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα στη διαχείριση της επιζωοτίας ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε και
– Ποιο θα είναι το πλαίσιο στο οποίο θα λειτουργεί η κτηνοτροφία μας στο μέλλον
Είναι ολοφάνερο ότι το παρόν σύστημα διαχείρισης έχει αποτύχει παταγωδώς και απαιτείται αλλαγή στρατηγικής.
Αποτελεί αδήριτη ανάγκη η καθολική ενίσχυση του δημόσιου τομέα με κτηνιάτρους όπως επίσης είναι ανάγκη να εμπλακεί ενεργά και ο ιδιωτικός τομέας. Είναι απορίας άξιο γιατί δεν εφαρμόζεται ο ψηφισμένος ήδη νόμος για τον κτηνίατρο εκτροφής αλλά και για ποιο λόγο δεν γίνεται ευθαρσώς δημόσιος λόγος περί αυτού από κανέναν φορέα.
Ο νόμος αυτός, ο οποίος σαφώς χρήζει περαιτέρω βελτίωσης, καθορίζει επακριβώς το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να λειτουργεί εύρυθμα η κτηνοτροφία όπως γίνεται σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ένας ιδιώτης κτηνίατρος ο οποίος:
– ήδη δραστηριοποιείται καθημερινά στο πεδίο σε επίπεδο εκτροφής
– είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος επιστημονικά για τη διασφάλιση της υγείας και ευζωίας των ζώων και
– υπόκειται σε έλεγχο από τη δημόσια διεύθυνση κτηνιατρικής για την υπογραφή του πιστοποιητικών υγείας που εκδίδει,
αποτελεί μία ουσιαστική λύση σε πολλές από τις παθογένειες που διαχρονικά μαστίζουν την διαχείριση της κτηνοτροφίας.
Επίσης η εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης πλήρως σε όλα τα ζώα με ελέγχους ουσιαστικούς σε όλα τα σημεία πώλησης θα συμβάλει στον έλεγχο φαινομένων όπως η ανεξέλεγκτη εισαγωγή εμβολίων στις εκτροφές.
Όποιες κι αν είναι οι αποφάσεις που θα ληφθούν για την συνέχεια της αντιμετώπισης της επιζωοτίας αυτές θα πρέπει να συνοδεύονται και από την εφαρμογή του θεσμού του κτηνιάτρου εκτροφής. Άλλωστε σύμφωνα με τη νομοθεσία όλα τα εμβολιαστικά προγράμματα όπως είναι και ο εμβολιασμός κατά της Βρουκέλλωσης των Αιγοπροβάτων γίνονται από τον υπεύθυνο κτηνίατρο της εκτροφής. Δεν είναι δυνατόν να υφίστανται νόμοι μόνο στα χαρτιά και να εφαρμόζονται μόνο κατά περίπτωση, όταν αυτό εξυπηρετεί. Πρέπει όλοι να πάρουμε ξεκάθαρη θέση και να απαιτήσουμε να ισχύσουν τα αυτονόητα”.

Οι προτάσεις που ψηφίστηκαν ομόφωνα στη ΓΣ για την αντιμετώπιση της ευλογιάς

“1. Υιοθέτηση ενιαίας εμβολιαστικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της ευλογιάς, καθώς η Γενική Συνέλευση, λαμβάνοντας υπόψη την πλήρη αποτυχία της μέχρι σήμερα διαχείρισης της επιζωοτίας στο πλαίσιο της πολιτικής της εκρίζωσης, εκφράζει την πάγια και τεκμηριωμένη θέση ότι ο εμβολιασμός αποτελεί αναγκαίο εργαλείο. Η πρόταση έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα προς την Πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς, και βασίζεται στα εξής σημεία:

 Η εκρίζωση, όπως εφαρμόστηκε, ανέδειξε την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, ο οποίος απέτυχε να συντονίσει αποτελεσματικά τις υπηρεσίες, να ελέγξει αποτελεσματικά την εφαρμογή και τήρηση των μέτρων βιοασφάλειας, να προστατεύσει το ζωικό κεφάλαιο και την οικονομική βιωσιμότητα των κτηνοτρόφων, αφήνοντας τη νόσο να εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα με άμεση συνέπεια την κοινωνική και οικονομική ανασφάλεια.
 Ο εμβολιασμός, με ενιαίο σχέδιο, εποπτευόμενη εφαρμογή και σαφείς επιστημονικές προδιαγραφές, μπορεί να περιορίσει δραστικά τη διασπορά και να συμβάλει στην προστασία του ζωικού κεφαλαίου.
 Αποτελεί διεθνώς αναγνωρισμένο μέσο ελέγχου επιζωοτιών όταν τα μη εμβολιαστικά μέτρα έχουν αποτύχει.
 Λειτουργεί ως συμπληρωματικό εργαλείο, ενισχύοντας την επιδημιολογική σταθερότητα, μειώνοντας τις οικονομικές απώλειες και βελτιώνοντας την επιχειρησιακή δυνατότητα των υπηρεσιών.
2. Άμεση και επαρκής στελέχωση των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών σε κτηνιατρικό προσωπικό, ώστε να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία τους και η αποτελεσματική εφαρμογή μέτρων διαχείρισης της νόσου.

3. Αύξηση της χρηματοδότησης των δημόσιων κτηνιατρικών εργαστηρίων, με στόχο:

 την επαρκή στελέχωση τους σε κατάλληλο προσωπικό
 την ενίσχυση των υλικοτεχνικών τους υποδομών έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ολοένα αυξανόμενες επιχειρησιακές ανάγκες.

4. Περαιτέρω επεξεργασία και βελτίωση του θεσμού του κτηνιάτρου εκτροφής, που θα οδηγήσει στην πλήρη και ορθή εφαρμογή του, ώστε να αποτελεί σημαντικό μέτρο ελέγχου και πρόληψης σε αντίστοιχες επιζωοτίες. Παράλληλα κρίνεται απαραίτητη και η βελτίωση και αναβάθμιση του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης ώστε αυτό να καταστεί πλήρως λειτουργικό.

5. Εντατικοποίηση των ελέγχων σχετικά με την εφαρμογή και τήρηση των μέτρων βιοασφάλειας, με στόχο:

 τον ουσιαστικό περιορισμό της περαιτέρω διασποράς του ιού και την προστασία περιοχών που έως σήμερα δεν έχουν πληγεί
 τον εντοπισμό πιθανών σφαλμάτων και κενών κατά την εφαρμογή και τήρηση των μέτρων που ενδεχομένως οδήγησαν σε αύξηση των κρουσμάτων.

6. Άμεση καταβολή αποζημιώσεων στους κτηνοτρόφους που έχουν πληγεί από τα μέτρα βιοασφάλειας κατά την προσπάθεια εκρίζωσης της νόσου, καθώς και υιοθέτηση δέσμης πρόσθετων μέτρων οικονομικής στήριξής τους.

Η αντιμετώπιση της ευλογιάς των αιγοπροβάτων δεν είναι θέμα μόνο επιστημονικό, αλλά και κοινωνικό και οικονομικό. Η επιτυχία απαιτεί άμεση και συντονισμένη δράση, καθολική εφαρμογή των νόμων, συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και ουσιαστική στήριξη των κτηνοτρόφων. Η προστασία του ζωικού κεφαλαίου μας είναι υπόθεση όλων μας και η εφαρμογή των αποφάσεων που προτάθηκαν από τη Γενική Συνέλευση αποτελεί τον μοναδικό δρόμο για την αποτελεσματική διαχείριση της επιζωοτίας και την διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για την ελληνική κτηνοτροφία”.