Συγκίνησαν το κοινό της Καρδίτσας οι “Δίδυμες Ζωές” της Ευγενίας Θέου (ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ)

Με μεγάλη επιτυχία και θερμή ανταπόκριση από το κοινό πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στο Παυσίλυπο η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Καρδιτσιώτισσας συγγραφέως Ευγενίας Θέου με τίτλο “Δίδυμες Ζωές”. Η εκδήλωση την οποία τίμησε με την παρουσία του πλήθος αναγνωστών εξελίχθηκε σε μια όμορφη γιορτή για τη λογοτεχνία.

Ομιλητές ήταν ο υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής ΕΚΠΑ και υπεύθυνος της ψυχοκοινωνικής υπηρεσίας του ξενώνα “Μαριάννα β. Βαρδινογιάννη” κ. Δημ. Νάνης, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Θαλασσαιμίας κ. Βασ. Δήμος και ο δημοσιογράφος κ. Σπ. Σιγούρος ενώ την εκδήλωση συντόνισε η κ. Αλεξια Θεογιάννη, βιβλιοθηκονόμος, συντονίστρια της Λέσχης Ανάγνωσης Σοφάδων “Σοφά…δες”.

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η ομιλία της κ. Θέου η οποία αφού ευχαρίστησε το κοινό για την ανταπόκρισή του μοιράστηκε μαζί του εμπειρίες από τη συγγραφή του βιβλίου αποκαλύπτοντας παράλληλα στοιχεία που την ενέπνευσαν για την ιστορία της.

Οι «Δίδυμες Ζωές» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις “Δημητρόπουλος”, είναι ένα έργο σύγχρονης κοινωνικής λογοτεχνίας, το οποίο εξερευνά τις ψυχικές διαδρομές δύο ανθρώπων που από την ηλικία των δώδεκα έχουν βιώσει τραύμα, σιωπή και κοινωνική αποξένωση.

Η αφήγηση εστιάζει στη Μυρσίνη, μια γυναίκα που καλείται να ξαναχτίσει τη ζωή της μέσα από τα συντρίμμια της παιδικής της ηλικίας. Το έργο πραγματεύεται δύσκολα αλλά απαραίτητα για αφύπνιση θέματα, όπως η παιδική κακοποίηση, η ψυχική υγεία και ο κοινωνικός στιγματισμός, με στόχο να ταρακουνήσει, να συγκινήσει αλλά και να «ελπίσει».

Το βιβλίο είναι γραμμένο με έμφαση στον εσωτερικό λόγο, την υπαρξιακή αναζήτηση και τη λυρική αφήγηση.

Η ιστορία τελειώνει με την ελπίδα να προβάλλει ως λύτρωση. Η «Χίμαιρα» που κυνηγά η Μυρσίνη είναι ταυτόχρονα ο εαυτός της, η αποδοχή, η συγχώρεση και το δικαίωμα των παιδιών της να έχουν μια υγιή ζωή. Το βιβλίο φτάνει σε συναισθηματικό αποκορύφωμα με τον τίτλο του τελευταίου κεφαλαίου: «Καλώς σε βρήκα, Ελπίδα», δηλώνοντας ίσως την πρώτη στιγμή ουσιαστικής ελπίδας μετά από δεκαετίες σιωπής, πόνου και εσωτερικής εξορίας.

Όπως λέει η ίδια η συγγραφέας είναι ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι που εγείρει ερωτήματα για την ηθική, τον ατομισμό, τη διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή των παιδιών. Ένα βιβλίο που μιλά για όσα δε λέγονται. Ένα μυθιστόρημα που δε μένει στην απλή αφήγηση μιας ιστορίας αλλά υψώνει φωνή απέναντι στη σιωπή.

Με λόγο που συγκινεί και ταράζει την αδιαφορία των ημερών μας προσφέρεται ως ένα βιβλίο που δε δίνει εύκολες απαντήσεις αλλά προκαλεί τον αναγνώστη σε μια βαθιά ενδοσκόπηση και αυτοκριτική για όσα συχνά προτιμάμε να αγνοούμε.

Η κ. Θέου συνομίλησε με το κοινό και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της ενώ συγκινητική ήταν η παρουσία μαθητών της που της πρόσφεραν λουλούδια.