Το στάρι πάει για τα 50 λεπτά, που θα πάει το ψωμί;

Η ανησυχία του κυβερνητικού επιτελείου για το κύμα ανατιμήσεων σε τρόφιμα και ενέργεια, έρχεται κάπως όψιμα, με δεδομένο ότι έγκαιρα είχαμε επισημάνει την ανάγκη αναδιοργάνωσης της αγροτικής μας οικονομίας υπό το πρίσμα της κλιματικής κρίσης.

Ήδη εδώ και καιρό έχουμε αναφερθεί στο ράλι τιμών σε βασικά αγαθά, όπως σιτάρι, πετρέλαιο, φρούτα, πρόβειο γάλα, χαλκό, κοβάλτιο κλπ. Η απάντηση βέβαια είναι η οργάνωση της παραγωγής η υποβοήθηση της πραγματικής οικονομίας, η στόχευση ώστε το Ταμείο Ανάκαμψης να συμπεριλάβει εκείνα τα έργα  που θα μας οδηγήσουν στη νέα οικονομία όσων κατέχουν τα λεγόμενα commodities. Η παγκόσμια οικονομία αλλάζει με ραγδαίο ρυθμό, επιστρέφει ο προστατευτισμός, η κλιματική κρίση δημιουργεί νέα δεδομένα, ενώ η πανδημία με τις απογορεύσεις στη διακίνηση προσώπων και αγαθών διαμορφώνει νέες σταθερές. Μη λησμονούμε εξάλλου ότι στάρι, βαμβάκι, γάλα είχαν σταθερές τιμές εδώ και μία 10ετια και κάποτε θα δινόταν το έναυσμα για ένα ανοδικό κύκλο.

 Το πρόβλημα είναι ότι ο τιμάριθμος και η ακρίβεια πλήττουν κυρίως τους οικονομικά αδύναμους και  τους μισθωτούς, σε επίπεδο πολιτών, ενώ σε επίπεδο κρατών μένουν στη δεύτερη ταχσύτητα όσοι δεν έχουν οργανώσει την παραγωγή τους και εξαρτώνται από τις εισαγωγές για την ικανοποίηση βασικών αναγκών...ί

 Από τη μια λοιπόν η πανδημία, από την άλλη η κλιματική κρίση, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα, πληθωριστικών τάσεων στην παγκόσμια οικονομία, ενώ η Ελλάδα ήδη έχει αρχίσει να καταγράφει τις απώλειες στον εξαγωγικό τομέα από τις θεομηνίες που την έπληξαν τους τελευταίους μήνες, με αποκορύφωμα τον παγετό. Ο τομέας της βιομηχανίας κομπόστας ροδάκινου αναζητεί εναγωνίως πρώτη ύλη, καθώς η μείωση της παραγωγής βιομηχανικού ροδάκινου, αλλά και βερίκοκου και αχλαδιού είναι σημαντική καθώς  επλήγησαν  από τους ανοιξιάτικους παγετούς κατά 60 με 70%.

Εκείνο που παραμένει δυσεξήγητο είναι το πρωτοφανές ράλι στην τιμή του σκληρού σταριού, που ετοιμάζεται να σπάσει ακόμη και το φράγμα των 50 λεπτών το κιλό, τιμή ρεκόρ όλων των εποχών.
Η ιλιγγιώδης αύξηση στην τιμή των σιτηρών, ωστόσο φέρνει σοβαρές ανατιμήσεις σε ψωμί, μακαρόνια και αρτοσκευάσματα, της τάξης του 20 με 25%, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους καταναλωτές που βλέπουν να έρχεται ένα πρωτοφανές κύμα ακρίβειας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο συνεταιρισμό της Χάλκης Λάρισας και σε μία ομάδα παραγωγών της Γλαύκης προσφέρονται τιμές από τους εμπόρους στα 47 λεπτά το κιλό, τις τελευταίες ημέρες, ενώ ο δείκτης Φότζια, οδεύει προς τα 500 ευρώ ο τόνος. Όσο βλέπουν αυτό το ράλι τιμών, οι παραγωγοί που το έχουν αποθηκεύσει εντωμεταξύ, δεν λένε να πουλήσουν και έτσι συνεχίζει η ζήτηση να υπερισχύει της προσφοράς και οι τιμές να εκτινάσσονται

Γιατί αναβαίνει ξέφρενα το σκληρό σιτάρι.

Πολλές είναι οι αιτίες για την φρενήρη άνοδο των σιτηρών. Η πρώτη όπως εξηγησε στην εκπομπή Θεσσαλών Γη ο γεωπόνος Γιάννης Ράγκος  είναι η χαμηλή παραγωγή τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη (Γαλλία και Ιταλία, όπου είχαμε ξηρασία). Η δεύτερη είναι η πολύ χαμηλή παραγωγή φέτος στον Καναδά. Από τα 6,6 εκατομμύρια τόνους πέρυσι έπεσε φέτος λόγω ξηρασίας και καύσωνα στα 3,8 εκατομμύρια τόνους. Πάντως ο ίδιος ο Καναδάς καταναλώνει ετησίως περί τους 600.000 τόνους μόλις και οι υπόλοιπες ποσότητες πάνε για εξαγωγή.

Ωστόσο φέτος έχουν εκτοξευθεί και τα μεταφορικά κόστη από τα ναύλα, γεγονός που καθιστά ασύμφορη τη μεταφορά σιτηρών από τον Καναδά στην Ευρώπη και την Αφρική. Έτσι η ζήτηση υπερισχύει κατά πολύ της προσφοράς, με αποτέλεσμα να καταγράφονται τιμές ρεκόρ, ενώ η εκτίμηση είναι πως οι ανοδικές τάσεις θα συνεχιστούν.. Μεγάλα πολυπληθή κράτη όπως η Κίνα, η Ινδία και η Αίγυπτος ζητούν από την αγορά πολύ μεγάλες ποσότητες. Η Αίγυπτος για παράδειγμα βγαίνει στην αγορά αναζητώντας 550.000 τόνους σκληρού σταριού, σημείωσε ο κ. Ράγκος

 Το βαμβάκι πάνω από τα 60 λεπτά.
Την ίδια ώρα έχουμε λίγο πριν τη συγκομιδή και εντυπωσιακές διεθνείς τιμές για το βαμβάκι. Για πρώτη φορά στα χρονικά καταγράφονται τιμές στο σύσπορο που ξεπερνούν τα 60 λεπτά το κιλό. Αυτό δίνει θάρρος σε όσους επέμειναν στην καλλιέργεια να τη συνεχίσουν με δεδομένο ότι την τελευταία δεκαετία οι τιμές έμεναν  σταθερά κάτω από τα 50 λεπτά το κιλό, έτσι ώστε να καλύπτεται οριακά το κόστος παραγωγής.