Σε ερασιτέχνες που επενδύουν το εφάπαξ της σύνταξης και σε μεγάλα fund περνάει η εγχώρια αγροτική γη

Αντιφατικά, ανησυχητικά αλλά σε κάθε περίπτωση ενδιαφέροντα, είναι τα µηνύµατα που εκπέµπει τα τελευταία χρόνια η αγορά αγροτικής γης στην Ελλάδα, µε τους παραδοσιακούς αγρότες να εγκαταλείπουν µαζικά το επάγγελµα και τις νεότερες γενιές να µην δείχνουν να ενθουσιάζονται µε την ιδέα της συνέχειας γύρω από αυτό. 

Την ίδια στιγµή, αυτό που αναφέρεται συχνά ως ενδιαφέρον των µεγάλων funds στην περίπτωση της αγροτικής γης έχει να κάνει, τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση, κυρίως µε την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων και λιγότερο µε ανάπτυξη οργανωµένης αγροτικής δραστηριότητας. Σε κάθε περίπτωση τα funds εστιάζουν κατά βάση σε πολύ µεγάλες και ενιαίες (ιδιοκτησιακά) αγροτικές εκτάσεις που ως γνωστόν δεν υπάρχουν και πολλές στην Ελλάδα.

Επί της ουσίας, η κινητικότητα που καταγράφεται αυτό τον καιρό στην αγορά αγροτικής γης, υποστηρίζεται κυρίως από µεσαίους και µεγάλους (για τα ελληνικά δεδοµένα) αγρότες, πετυχηµένους κατά βάση στη δουλειά τους, οι οποίοι ενδιαφέρονται, τουλάχιστον τοπικά, να διευρύνουν τη δραστηριότητά τους, µπαίνοντας πολλές φορές και στον πειρασµό της αγοράς γης αντί της ενοικίασης που συνήθως επιλέγουν. Άλλωστε, τα οικονοµικά περιθώρια της αγροτικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, όσο πετυχηµένα κι αν ασκείται από κάποιους επαγγελµατίες του χώρου, δεν είναι τέτοια που να επιτρέπουν µεγάλα ανοίγµατα και εκτεταµένες επενδύσεις σε αγορά γης, καθώς τα χρήµατα δεν γυρίζουν εύκολα πίσω.

Ένας άλλος κύκλος ενδιαφεροµένων για αγορά γης, που συνήθως «χαλάει την πιάτσα» όπως λένε συχνά οι αγρότες, είναι οι κάθε είδους άσχετοι µε το αγροτικό επάγγελµα που για πολλούς και διάφορους λόγους (συναισθηµατικοί, λόγοι εντοπιότητας, αλλαγή τρόπου ζωής κ.α.) επιλέγουν να επενδύσουν τις οικονοµίες τους στην αγορά αγροτικής γης. Συχνά, αυτό γίνεται από συνταξιούχους, οι οποίοι σ’ αυτήν τη φάση της ζωής τους επιλέγουν να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη και να ασχοληθούν, έστω και ερασιτεχνικά, µε τη γη και την αγροτική παραγωγή, χωρίς να υπολογίζουν τις περισσότερες φορές τη φροντίδα που βάζουν στο κεφάλι τους και το ρίσκο που αναλαµβάνουν.

Όλα αυτά πάντως, µε τον τρόπο που εξελίσσονται και µε τις αβεβαιότητες που εµπεριέχουν, δεν προοιωνίζουν την άνοιξη της ελληνικής γεωργίας. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση, οι «συνταξιούχοι επενδυτές» του αγροτικού χώρου, έρχονται µε τη σειρά τους να διαιωνίσουν κατά κάποιο τρόπο τον πολυτεµαχισµό του κλήρου και να δυσκολέψουν πολλές φορές το συνεργατισµό, τις επενδύσεις στη µεταποίηση και γενικά την δηµιουργία κλίµακας γύρω από την αγροτική παραγωγή.

agronews.gr