Δυστοπία: Πως θα γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος στη Θεσσαλία σε 30 χρόνια από τώρα

Μία δυστοπία, ένα τοπίο εφιαλτικό βγαλμένο από τις νουβέλες επιστημονικής φαντασίας του Στέφεν Κινγκ, φαντάζει αυτό σε 30 με 40 χρόνια που θα αντικρίζουμε στη Θεσσαλία, εξαιτίας της έλλειψης βούλησης από την πολιτική μας ελίτ να αντιμετωπίσει τα επείγοντα περιβαλλοντικά προβλήματα της μεγαλύτερης και πιο εύφορης πεδιάδας της χώρας. Τοπίο σεληνιακό, με καλλιέργειες ξερικές λόγω έλλειψης νερού, χωριά στον κάμπο ερημωμένα, κλίμα ξηροθερμικό τα καλοκαίρια από την αντανάκλαση της θερμότητας από τα δεκάδες χιλιάδες κάτοπτρα των φωτοβολταϊκών που θα κατακλύζουν τις πάλαι ποτέ καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα βοσκοτόπια, έλλειψη πράσινων υδρόφιλων καλλιεργειών, κοινώς «κρανίου τόπος».

Εκτάσεις γυμνές και βραχώδεις καθώς θα έχει εκπλυθεί βίαια από τη διάβρωση το γόνιμο έδαφος, από τη βιαιότητα των πλημμυρών και των καιρικών φαινομένων, όπως συνέβη με τον «Ιανό», καλοκαίρια όπου η θερμοκρασία θα ξεπερνά τους 40 βαθμούς Κελσίου, καθώς λόγω της έλλειψης επιφανειακών νερών όλες οι καλλιέργειες που θα έχουν απομείνει θα είναι ξερικές, ιδιαίτερα στο ανατολικό τμήμα της πεδιάδας. Εδάφη άγονα και υφάλμυρα, μικροκλίμα ξεροθερμικό, τοπίο όμοιο με αυτά των ερήμων στην Αριζόνα καθώς θα διασχίζει κανείς τους λόφους στον άξονα Νίκαιας- Φαρσάλων, καιρικά φαινόμενα έντονα θα διαδέχονται τους καύσωνες, με καταιγίδες, ενώ το υπέδαφος που θα έχει στερηθεί τα υπόγεια νερά, θα υποχωρεί συνεχώς και θα σχηματίζει μικρές καταβόθρες και ρήγματα…

Κουφάρια από πάνελ αλουμινίου, όπου κάποτε δέσποζαν φωτοβολταϊκά θα έχουν εγκαταληφθεί στους άγονους αγρούς το κελάϊδισμα πουλιών θα το έχει διαδεχτεί η σιωπή ή το βουητό του ανέμου, καθώς θα έχουν εξαφανιστεί τα ενδιατήματά τους, οι νερόλακκοι θα έχουν στερέψει, οι μέλισσες χωρίς φυτά για τροφή θα έχουν αποδημήσει. Θα είναι σιωπηλή η άνοιξη, εφιαλτικό το καλοκαίρι, μουντό το φθινόπωρο και ανυπόφορος ο χειμώνας…
Αν μάλιστα σκεφτούμε και τα μοντέλα που δίνει η έρευνα του καθηγητή της Γεωπονικής Νίκου Δαναλάτου θα έχει εγκαταλειφτεί ακόμη και αυτή η καλλιέργεια των σιτηρών που θα κρίνεται ασύμφορη, καθώς η θερμοκρασία θα έχει ανεβεί τόσο όσο απαιτείται ώστε μέσω της εξατμισοδιαπνοής να έχει πέσει η στρεμματική απόδοση σε βαθμό που να μην καλύπτει το κόστος καλλιέργειας... Πριν χαθεί το περιβόλι της Ευρώπης, ο θεσσαλικός κάμπος, θα έχει χαθεί ο σιτοβολώνας της χώρας.

Και φυσικά καθώς θα έχει χαθεί κάθε ίχνος πράσινης καλλιέργειας το καλοκαίρι ή δέντρων- αφού εκεί οδηγεί η έλλειψη επιφανειακών νερών από όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά σε έναν κάμπο που θα μπορούσε να είναι η Καλιφόρνια της Ευρώπης- τόσο θα χαθεί και το θετικό ισοδύναμο για το περιβάλλον από τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα μέσω της φωτοσύνθεσης. Και έτσι το φαινόμενο της υπερθέρμνασης θα λειτουργεί με ανάδραση. Δηλαδή όοσο θα ερημοποιούνται γόνιμες πράσινες εκτάσεις , τόσο θα επιτείνεται η υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου...

Παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος σήμερα και για το θεσσαλικό κάμπο που ερημοποιείται και τη γη του που απαξιώνεται από τη διάβρωση και την έλλειψη επιφανειακών υδάτων η σημερινή επέτειος είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Για τη Θεσσαλία που υποφέρει από την κλιματική αλλαγή, με αποκορύφωμα την πλημμύρα του αιώνα, από την κακοκαιρία «Ιανός» και τους παγετούς της άνοιξης που έχουν προκαλέσει τεράστιο πλήγμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στην τοπική οικονομία, η ημέρα του περιβάλλοντος θα πρέπει να σηματοδοτήσει και να δρομολογήσει λύσεις.
Το τεράστιο έλλειμμα των 3 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα της Θεσσαλίας, δεν μπορεί να περιμένει να επιλυθεί σε εξήντα χρόνια από τώρα, όπως προβλέπουν τα διαχειριστικά σχέδια της πολιτείας (μελέτη Φάμελου)!

Ούτε φυσικά μπορεί να γίνει ανάσχεση αυτής της δρομολογημένης εξέλιξης με το να προχωρήσει η απολιγνιτοποίηση στη δυτική Μακεδονία το 2025, αντί του 2028, που προέβλεπε το Εθνικό σχέδιο για την ενεργεία της προηγούμενης κυβέρνησης. Η τωρινή κυβέρνηση καταδικάζει στην ανεργία τους πολίτες στη δυτική Μακεδονία, όπως ανέφερε προχθές ο Αλέξης Τσίπρας, άραγε στη Θεσσαλία χωρίς επιφανειακά νερά και με 1 δις ευρώ ετησίως λιγότερη πρόσοδο από τον πρωτογενή τομέα, πόσοι αγρότες θα περάσουν στην ανεργία; Και φυσικά αυτό το έγκλημα είναι διαχρονικό, αφού και η νυν κυβέρνηση μόνο επικοινωνιακά προχωρά τον Αχελώο, ενώ επί της ουσίας μένει στάσιμο το έργο και σε λίγα χρόνια οι επιχωματώσεις στη Συκιά θα έχουν γκρεμιστεί και η σήραγγα στη Δρακότρυπα θα έχει καταρρεύσει…
Ο Αχελώος θα έπρεπε να έχει μεταφέρει την περίσσεια των χειμέριων υδάτων στο θεσσαλικό κάμπο χθες, ώστε να μην είναι μη αναστρέψιμο όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που μας επιφυλάσσει το κοντινό μέλλον. Ταυτόχρονα θα έπρεπε να έχουν δρομολογηθεί εδώ και δεκαετίες τα έργα ορεινής υδρονομίας.
Αν το περιβάλλον δεν το κληρονομήσαμε από τους γονείς ,αλλά το δανειστήκαμε από τα παιδιά μας, τότε έχουμε ήδη αναλώσει το κεφάλαιο και πλέον σπαταλάμε και τους τόκους…